İnsan olmak sadece unutmamakla yetiniyor artık bu yeni Türkiye’de. “Unutmadık!” yazıyorsun, 3-5 afili şey yazıyorsun sosyal medya hesaplarına. Diğer gün aynı şeylere devam ediyorsun, nasıl olsa yarın unutmamış olman gereken başka birisi vardır. Davayı ve haberi takip etmene gerek yok. Nasıl unuttuysak öyle unutuyorsun. Gezi’yi, Soma’yı, Ermenek’i , Suruç’u , Ankara’yı, Roboski’ yi unuttuğumuz gibi. Kocaman harflerle yazarız bir de UNUTMADIK diye, utanmadan, arlanmadan. Unutuyoruz. Eğer bugün Metin Göktepe, Uğur Mumcu, Hrant Dink, Musa Anter gibi gazeteciler, onuruyla yaşayanlar olsaydık şimdi ne Can Dündar’ı ne de Erdem Gül’ü hapiste görürdük.
“Unutmadık!” yazamayacağım buraya çünkü bas baya unuttuğumuzu düşünüyorum birçok şeyi. Neleri unuttuğumuza gelince insan olmak başta olmak üzere onurlu olmayı, gazeteciliği, en önemlisi de onurlu gazetecilik yapmayı ve yapanlara yardım etmeyi diyebilirim. Çoktan unuttuk.
Unuttuk Metin Göktepe’yi, Uğur Mumcu’yu, Hrant Dink’i, Musa Anter’i…
Şimdilerde sadece anmaya çabalıyormuşuz gibi hissediyorum. Geçen bu süreçte neler yaptığımızı sorguluyorum. Olan bunca şeyin davasına yaşım bile yetmiyorken sadece bunu yapabiliyorum. Kendimi tam anlamıyla ne Fadime Göktepe’nin ne Rakel Dink’in ne de Güldal Mumcu’nun yerine koyabiliyorum.
Ama biz yine de Uğur Mumcu’nun dediği gibi unutmayalım. Unutmayalım onurlu yaşama çabasında olan her insanımızı, öldürülen gazetecileri, hayatını hep tehditlerle geçiren koca yürekli insanları, onların savundukları düşünceleri… Her gün onların yaşama isteğini biz taşıyormuşçasına en baştan, en iyisinden taşıyalım umut dolu yarınlarımızı.
“Atatürkçülüğü ve milliyetçiliği yadsıyarak solculuk yapma gafletine düşen bir sol, Türkiye’de hiçbir zaman başarılı olamadı, olamaz da…
Türk milliyetçiliği Türk halkının alın terini yabancı çıkarlara karşı korumak demektir…“
“Kimi ölüler bize ne kadar yakın
Yaşayanların birçoğu ne kadar da ölü…”
Bilgi sahibi olmadan fikir sahibi olunmaz.
“Yaşamımızın en güzel yıllarını, birer taze çiçek gibi verdik topluma. Bizleri yok etmek istediler hep. Öldürüldük ey halkım, unutma bizi!”
ÖLDÜRÜLDÜK EY HALKIM UNUTMA BİZİ!
GREENSEA
GREENSEA 